HİÇBİR ŞEY GAYESİZ DEĞİL

Yaratılmış her şeyin bu dünyada bir amacı vardır. Yaratılmışların arasında en değerli olan insanoğlu da başıboş değildir. Her birey, ulvi bir gaye ve görev için var olmuştur. Eğer bu görevini güzel bir şekilde yerine getirirse, sonu olmayan ahiret yurdunda, gözlerin görmediği, kulakların duymadığı ve aklın idrak edemediği güzellikler onu bekler.

Nitekim, Ebû Hureyre radıyallahu anh’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

“Allah Teâlâ, ‘Ben sâlih kullarım için hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın duymadığı, hiçbir insanın hatır ve hayal edemediği nimetler hazırladım’ buyurdu.”

Ebû Hureyre, isterseniz şu âyeti okuyunuz, dedi:

“Mü’minlerin yaptıkları ibadet ve iyiliklere karşılık olarak onlara ne mutluluklar saklandığını hiç kimse bilemez.”

(Secde Sûresi, 32:17)

Kaynaklar: Buhârî, Bed’ü’l-Halk 8, Tefsîru sûre (32), 1, Tevhîd 35; Müslim, Cennet 2-5. Ayrıca bk. Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân 33, 57; İbni Mâce, Zühd 39.

İnsanoğluna bahşedilen bu görev ise kulluk vazifesidir. İman ile başlayan, amel ile devam eden ve ihlasla sonlanan bir yaşam bilincidir. Kolay olmamakla birlikte, insanın kaldırabileceği niteliktedir. Yaratıcımızın bizlere sunduğu emir ve yasakların hepsi, bizim kaldırabileceğimiz biçimde tasarlanmıştır. Nitekim ayette de belirtildiği üzere:

“Allah, hiç kimseye gücünün yeteceğinden başka yük yüklemez. Herkesin kazandığı hayır kendisine, yaptığı kötülüğün zararı ise yine kendisinedir.”

(Bakara Sûresi, 2:286)

Bütün bu kuralların asıl amacı, iyi ve ahlâkî değerleri yüksek bir insanoğluna dönüşebilmektir.

“İyi insan olmakla Allah’ın emir ve yasaklarını yerine getirmek arasında ne gibi bir ilişki vardır?” diye sorarsanız, cevabı şu olur: Allah’ın tüm kanunları incelendiğinde, huzurlu bir yaşam için psikolojik ve toplumsal dengeleri gözettiğini fark ederiz.

Huzuru da sevgi, saygı, adalet, paylaşım, şefkat, merhamet, empati, duygusal zeka, yardımlaşma gibi insani duyguları yükseltmekle mümkün kılmaktadır. Allah’ın bizden istediği kul modeli de budur.

Örneğin, namazı ele alalım:

Namaz, bize iyiliğe karşı teşekkür etmeyi, verilen nimetlere karşı saygı ve vefayı, yapılan yardımları, sevgiyi ve değeri görmeyi, her başarı ve kazancın ardında bir gücün olduğunu sezerek boyun eğmeyi, benliği ve kibiri bir tarafa bırakmayı kazandırır. Böylece zenginlik, başarı, mevki, makam gibi baş döndüren durumlarda, tüm bunların Allah’tan olduğunu anımsayarak, bu nimetlere ulaşamamış diğer insanları hor ve hakir görmememizi sağlar. İnsan her secde ettiğinde, Allah tan başka önünde eğilecek bir gücün olmadığını bizlere hissettirirken, İnsanlıkta ulaşabileceğimiz en yüksek değeri bizlere kazandırır. Diğer ibadetlerin de bizlere kattığı başka güzel değerler elbette vardır. İslam karakteri eşittir, insan değerleridir. Eğer bu eşsiz karakteri yakalayamıyorsak, bir yerlerde yanılıyoruz demektir.

İnsanı erdemli kılmak ve ona yüksek ahlaki değerler kazandırmak yalnızca İslam diniyle mümkündür. Müslümanlık ne kadar güçlü yaşanırsa, insani değerler o kadar sağlam olur. Bu yüzden İslam ve insani değerler birbirini tamamlayan iki unsurdur. İslam dini, insani erdemleri güçlendirirken, insani değerler de İslam’ın hakikatini yüceltir. Bu bütünlük sayesinde, hem dünyayı hem ahireti kazanan bahtiyar kişiler oluruz.

Herkes kazanmak ister. Fani olan dünya hayatını kazanırken, ahiret yurdunu da kazanmaya gayret etmeliyiz. Bu şekilde dengeyi kurarak, istikamette bir yol edinmiş oluruz.

İyi insan olmak ve Müslümanlık arasındaki ilişki şudur:

Her iyi insan, İslam’ı kabul ederken, İslam dini de, emir ve yasaklarıyla insanın iyi bir insan olma yolunda ilerlemesine yardımcı olur.

Sevgi, saygı ve huzur üzere insan kalabilmek dileğiyle…