SEÇİMLERİN SÜRÜKLENİŞİ

Hayat, insanın ayağına farklı yerlerde farklı fırsatlar getirir. Bu fırsatları değerlendirmek insana kalmıştır. Bir şirketten iş teklifi aldın, kabul edecek misin, etmeyecek misin? Doğru yerde konuşacak mısın, yoksa utanacak mısın? Bunlar sadece bazıları.

Doğru veya yanlış seçimlerimiz, hayatımızın çok farklı yerlerinde farklı etkiler bırakır ve bir sürükleniş başlatır.

Bu sürüklenişi yolun sonunda veya ortalarında fark ederiz. Başlarda fark etmek gerekir oysa, sürüklenmeye başlamadan. Bunu şu örneğe benzetebiliriz: Donmaya başlıyorsunuz, önce elleriniz, sonra ayaklarınız hissizleşiyor. Vücudunuzda bir değişiklik var, fark ediyorsunuz aslında. Her tarafınızda karıncalanmalar oluşmuş. Göz kapaklarınız dünyanın en ağır şeyiymiş de sizin yüzünüze kondurmuşlar sanki. Yavaş yavaş göz kapaklarınız kapanıyor. Bu size çok tatlı geliyor, aslında rahatlamış gibisiniz. Üzerinizden yük gidiyor. Ve uykuya dalmaya başlıyorsunuz. O uyku, sizin bir daha asla uyanamayacağınız bir uyku. Ama uyumaya karar vererek seçiminizi yaptınız. Ve uykuya daldınız. Biliyorsunuz o uyku sizi öldürüyor ama geri dönmeye mecaliniz kalmamış. Ve ruh bedenden ayrılmış, artık yolun sonu gelmiş. Belki başta fark edip ısınmaya başlasaydınız, şu an kanlı canlı ayakta olacaktınız. Ama artık ruhunuz farklı, siz farklısınız.

İşte seçimler de böyledir. Aslında başta iyi hoş gelir, lakin sonrasında yavaş yavaş insanı zehirlemeye başlar. İlk başta hissettirmeden yavaş yavaş gezinir etrafta. Sonrasında bir şey olur ve insanın kafasında yanlış olduğuna dair bir ışık parlar ama bakar ki yolun çok ilerisinde, geri dönerse emekleri boşa gidecek. Ama bazen emekler boşa gitmelidir, daha iyi günler görebilmek için. Daha güzel ve zahmeti biraz daha az çekerek kolayca işlerde başarılı olabilmek için.

Asıl kazanç da bu değil miydi zaten? Boşa kürek çekmek değil, balık avlayabilmek.

Peki ya seçimler doğru olursa, işte o zaman ne âlâ. Çünkü bu hayatta hiçbir can, emeğinin boşa gitmesini istemez. Bir öğrenci sınavına çalışır, başarılı olmak ister ve bunun için doğru programı oluşturursa kazanır; yoksa sadece soru havuzu içinde kaybolmuş bir öğrenci olmaktan başkası olamaz. Ya da sunumuna çalışan bir personel düşünelim. Bu adam gecesini gündüzüne katar, o sunuma çalışır ama doğru seçim o sunumda değilse ne yapsa da kavuşamaz emeklerinin karşılığına.

Hayat da bu sunum gibidir aslında. İnsanlar gecesini gündüzüne katar, bazı geceler gözlerinin altı halka halka olur da çalışmaya devam eder, bazı sabahlar yatakta kıvrılır da kalır. Bazen boş geçer, sonra da ardına bakıp pişman olur. “Benim zamanım varken niye yapmadım?” der.

Hayatta aldığımız nefes bile tercih meselesidir aslında. İçinde tuttuğun her nefes seni ölüme bir adım daha yaklaştırır. İçinde tuttuğun her kelime, boğazındaki düğümü artırır.

Söylemeyi tercih etsen, karşı tarafı mı kıracaksın? İçinde tutmaya çalışsan, boğazında düğüm, kalbinde sancı avare dolaşacak mısın?

Bunların hepsi tercihtir işte. Doğru olan, yanlış olanı ne kadar emek sarf etse de bırakmaktır. Tüm mesele burada, yanlıştan geç dönme diye bir şey yoktur. Yanlışın neresinden dönersen kârdır.