MELEK

Derin nefeslerin alındığı o günde,

Bir melek inmiş yukarıdan.

Bedeni safi bir ışık,

Süzme süzme sinen kokusu,

İnsanlar neyle meşgulse,

Bırakıp izlemiş bu uçuşu

Kanadı yok ama uçar gibi,

Biraz da düşer gibi,

İnmiş, bir kağıt gibi,

Toprağa, bu toprağa

Güzel, kıskanmış meleği,

Ünvanını çalmış kendinden.

Bir o vardı yeryüzünde,

Güzel diye övülen,

Seslerin sus olduğu o günde,

Melek çıkmış kapıdan.

Sarmış etrafı bir ışık,

Duyulmamış eşsiz kokusu,

Etraftaki insanlar,

Mest olup çakılmışlar yere.

Gözle görülmez ama görünür gibi,

Dilde tanımı yok ama var gibi,

Uçmamış, süzülmüş ama uçmuş gibi,

Toprağa, bu toprağa.

Değişmiş kanunlar,

Düzen yeniden kurulmuş.

Melek kendi sıfatıyla,

Süslemiş görenleri.