ÇIRPINAMIYORUM

Senin olmadığın her zaman diliminde

Biraz daha daralıyor içimdeki dünya

Nefes almak bile zor senden uzakta

Menzili belirsiz bir rotada yol alıyor ömür

Konuşmuyorum kimseyle

Kelimeler seni söylemiyor artık

Bende susarak anlatıyorum

Ne kadar eksildiğimi senden sonra

Bir çay koyuyorum iki kişilik

Biri hep soğuyor

Senden geriye kalan tek şey bu belki

Hiç içilmeyen bir yudum bekleyiş

Kalabalıkta bile yalnızım

Çünkü kimse gözlerime senin gibi bakmıyor

Ve kimse, içimdeki sessizliği

Senin kadar güzel duymuyor

Mısralar küser mi hiç?

Oluyor işte, tattım hazzını

Ne zaman damlasın istesem kalemimden

Birbirine giriyor her şey

Kargaşa ortasında batıyorum derinliklere

Boğuluyorum,

Her şeyin bittiğini bilsem de

Gelmiyor içimden

Çırpınamıyorum.