YAĞMUR YÜKLÜ

Yağmur yüklü olup

Üzerime hiç yağmamış bir buluttu aşkın

Yarının ölümlülerinin arasında

Hep gölgeni aradı yüreğim

Boyası dökülmüş birçok aşk çıktı karşıma

Pas tutan yürekler gördüm

Yılmadım yine de, vazgeçmedim senden.

Çocukluğum bırakıp gidiyor bu aralar beni

Balkonuna bakan parkın oralarda rastlıyorum ona

Bana hiç sormadan çekip gidiyor oralara

Ben kaybetsem bile bazen umutlarımı

O senden hiç vazgeçmiyor.

Kalemimden firar eden kelimeler

Saçlarını okşayabilmek için koşuyorlar sana

Sen uyurken öpüyorlar yüreğini

Ben gelemedim teninin sokağına

Onlar senin sokağından dönmek bilmiyor.