KAVUŞAMAYANLAR SOKAĞI

İşgal altında kalmıştı heybemdeki düşünceler

Satılmış birkaç ruh yön tabelaları ters çevirmiş

Mutluluğa koşar adım ilerlediğini sananlar

Yapbozun eksik parçası olduklarını anlamadan

Kaybolup gidiyorlar kavuşamayanlar sokağında.

Düşündüm, buralarda yasak ve günahtı oysa

Çünkü herkes benden önce gelmişti deniz kenarına

Elimde sermeye yer bulamadığım havlum

Ayağımı bile sokamadan döneceğim galiba

Her yer kalabalık her yer çığlıklarla dolu burada.

Anıların kokusu içimi yakıyor

Belki de benim kötü hissetmeye ihtiyacım var

Gölge oyunları oynuyorum içimden

Kimseye belli etmeden, sessiz sedasız zamanı

Etten bir değirmende öğüterek harcıyorum.