NAZIM’ IN DEDİĞİ GİBİ

Sonra bir şeyler oldu
Yaşandı, kıyametler koparken sessizce
Çığlıklar atma iznimiz vardı aslında
Durdurmak için zamanı
Kullanmadık engel olmak için ayrılığa.

Şehirler ardı sıra sıralanıp
Aramıza girmek için yarıştılar sanki
Biz tekrar bir araya gelmeyelim
Karşılaşmayalım rüyalarda bile diye
Zorlu duvarlar oldular sensizce önümüzde.

Sonra hüzün sonrası keder dolu
Bir ölünün tekrar dirilmesini bekler gibi
Zaman çukurunda çırpınarak yol bulmak için
Son kalan mucizenin yaşanmış olduğunu
Canım acısa da öğrendim tek tahtında.

Gökyüzündeki yıldızları
Gizlice söküp çalmışlar ben bir yol ararken
Kalanları da mıhlanmışlar yerlerine
Kimse bir dilek tutup tekrar
Birbirini dilemesin diye bir daha.

Gerçekler buz kestiriyor ruha
Hastalansak ve hatta ölsek dahi
Haberimiz olmayacak birbirimizden
Yok olacağız sessizce
Sen bir uzakta ben bir uzakta.

Ve Nazım’ın dediği gibi
Bizimkisi eylem olarak kaldı onu anladım
Sadece gitmiş olduk sebepsizce birbirimizden
Devrimi hiç yaşayamayacak gönüllerimiz
Acı hep var olacak “Unutamayacağız.”