YİRMİ

Geçmişin gölgesinde kaybolurken anılarım,
Bir yıl daha geçti hızlı ve sessizce.
Birer yük gibi hatalarım yanlışlarım,
Her biri ders her biri iz bıraktı içimde.

Zaman geçerken ben de değiştim,
Kırıldım düştüm ama hep kalktım.
Her yara iz bıraktı hiçbir iz hatırlatmadı,
Ben yavaşça iyileşmeyi öğrendim.

Geçmiş gölge gibi peşimdeyken,
Ben artık korkmuyorum çünkü ışığı gördüm.
Hatalarım birer öğretmen oldular,
Ben her geçen gün daha güçlü bir öğrenci oldum.

Yaşam devam ediyordu her an bir yenilik,
Her adım bir başlangıç her nefes bir umut.
Düşlerim büyüdü korkularım küçüldü,
Ben kaybetmekten korktuğum her şeyden kendim vazgeçtim.