AY KARANLIK

Ay kararıp yükseldiğinde

şavkı vurur yüzüme denizin

büyük rüyalar ağlıyor

gözbebeğinde yıldızların.

Akdeniz’in kızıl suları içinde

kızıl kuşaklı ekmekler

büyük acılarla çocuklar büyür

büyük denizlerle kahramanlar.

Fakat bu akşam yıldızlar kayacak

ve beni benden alacak

ve bu akşam beni benden alacak

beyaz yelkenli bir kuğu.

Yüreğimde küçük bir çocuk olacak

elleri zincirlerle

ve beni benden alacak

beyaz yelkenli bir kuğu.

Bakma gözlerim gözlerine

söylemek istemem derdimi

bana kötü davrandılar

bir zaman

Beni bir zaman vurdular

yaşlı gözlerim kan içinde

denizler kadar mavi değildi

gözlerim

hani ağlamazdı.

Yağmur yağacak, denizler göğsüne

bir kuğu ölüsü dalacak

bir kuğu ölüsü yüreğime

beyaz, gururlu başıyla.

Kızgın rüzgarlar ve yıldırımlar

gelir üstüme dağlar dağlar

gelir üstüme ellerimle

parmaklarım dağlar dağlar.

Ellerimle dağlar atarım

yıkarım ormanları ovaları

gelir üstüme ellerimle

parmaklarım dağlar dağlar.

Yanarım ormanları yakarım

köyleri, kentleri yakarım

gelir üstüme ellerimle

parmaklarım dağlar dağlar.

Sevdanın derin kuyularında

dövüşen her zaman ben oldum

bir kuğu ölüsü, o başıyla

gururlu, beyaz kuğu.