AY KARANLIK
Ay kararıp yükseldiğinde
şavkı vurur yüzüme denizin
büyük rüyalar ağlıyor
gözbebeğinde yıldızların.
Akdeniz’in kızıl suları içinde
kızıl kuşaklı ekmekler
büyük acılarla çocuklar büyür
büyük denizlerle kahramanlar.
Fakat bu akşam yıldızlar kayacak
ve beni benden alacak
ve bu akşam beni benden alacak
beyaz yelkenli bir kuğu.
Yüreğimde küçük bir çocuk olacak
elleri zincirlerle
ve beni benden alacak
beyaz yelkenli bir kuğu.
Bakma gözlerim gözlerine
söylemek istemem derdimi
bana kötü davrandılar
bir zaman
Beni bir zaman vurdular
yaşlı gözlerim kan içinde
denizler kadar mavi değildi
gözlerim
hani ağlamazdı.
Yağmur yağacak, denizler göğsüne
bir kuğu ölüsü dalacak
bir kuğu ölüsü yüreğime
beyaz, gururlu başıyla.
Kızgın rüzgarlar ve yıldırımlar
gelir üstüme dağlar dağlar
gelir üstüme ellerimle
parmaklarım dağlar dağlar.
Ellerimle dağlar atarım
yıkarım ormanları ovaları
gelir üstüme ellerimle
parmaklarım dağlar dağlar.
Yanarım ormanları yakarım
köyleri, kentleri yakarım
gelir üstüme ellerimle
parmaklarım dağlar dağlar.
Sevdanın derin kuyularında
dövüşen her zaman ben oldum
bir kuğu ölüsü, o başıyla
gururlu, beyaz kuğu.