SUS

Ey sessizlerin sedası,

Gönlümden kopan ince ruh.

Gamzenin çukuruna gömülmüş nice âşıklar gördüm;

Hepsinin gayesi bir,

Aşkları ayrı,

Ama buluştukları nokta da aynı.

Şimdi boğsalar mı birbirlerini,

Yoksa el ele taşsınlar mı dışarı?

Bir taraftan düşmanlar birbirine,

Ama başka kimseleri de yok yanlarında.

Söyle, gözleri kör eden nûrânî,

Memnun musun sana deli olan ruhlardan?

Acır mısın onlara,

Yoksa oradalar diye keyiflenir misin?

Ben istemezsem onlardan olmak,

Farkım olur mu gözlerinde?

Yoksa kızıp döner misin yönünü?

Sus, bir şey söyleme…

Olmamamı dileyen gözlerini gördüm.

Bilmeyeyim o kara noktada kimler var?

Ben yoksam şayet,

Bu kayıp mıdır huzurunda,

Yoksa kazanmak mıdır kendimi?

Sakın cevaplama bunları,

Laf olsun diye sorarım ben.

Bilmek istemem cevaplarını.

Sen ki timsali güzelliğin,

Beni dinlemezsin ki cevap veresin.

Zatenler sende toplanmış,

Zira hakkını da verirsin hepsinin.