NAĞME-İ GÖNÜL 

Gönül almayı bilmek de bir olgunluktur, a canım;

Gönlü sevmeyen, seni sever mi, a canım?

Ne vefâ kaldı, ne aşkın o eski şevk ü şitâb;

Bir tebessümle fethedilir gönül, a canım.

Nazın perdesidir aşkın ezel mûsıkîsi;

Nağme sensin, gam sesidir gönül, a canım.

Sana her âh ile bir gül açılırken bağrımda,

Bil ki her dikenle örselenir gönül, a canım.

Düşerim aşk ile her dem şu deryâya;

Bir kefendir sarılmayan elin, a canım.

Refîk istersen eğer yolda, yürek üzme sakın;

Ki vefâ ister bu ince yolculuk, a canım.

Hüsn ü aşk eyleşir âyîne-i kalbimde;

Sen ki âyînesin, parıldasın gönül, a canım.