MERHABA DÜNYA

Anarşist bir gençtim ben çocukken
Duvara yazılar yazardım:
Bazen bir elveda bazense merhaba
Anarşisttim.
Şiirlerle donattığım şehirleri
Hoşça kallara boyardım.
Bazen mavili, bazen siyahlı
Bazı zamanlar beyazlı şiirlerim vardı.
Hıçkırarak ağlayan çocuklara
Pembe şiirli şekerler verirdim
Anarşisttim.
Türküler açıp bağırarak söylerdim
Manilerle büyüttüğüm kaldırımlara.
Anarşist çiçekler eker
Baş kaldırırdım.
Dünyayı kurtarmaya çalışır
Sonra kalkar bir şiir daha yazardım
Karşı duvara geçip
“Merhaba Dünya,” yazardım.
Tek bir dilde
Bildiğim tüm dilleri birleştirip
Yepyeni bir dil oluşturmuştum.
İnsancıl dilimde
İnsancıl şiirlerim vardı benim
Anarşisttim.
Anarşistlik nedir bilmez
Atardım kendimi bilmediğim iklimlere