İBRAHİM

Gitme İbrahim
Gitmen mecbur kılındıysa beni de taşı yanında

İltica edeyim yaradana ve sana.
Çıkar beni şu gönlümü dağlayan firavunların yurdundan
Koyma bir başıma.
Yokluğunda Nemrutlar peyda oluyor
Yıktığın putlar üzerime devriliyor.
Ellerim diyorum
Ellerim ellerini arıyor.
Tutunmak ve bir küheylan misali koşmak,
Kaçıp kurtulmak istiyor Firavun’un atlı süvarilerden.

İbrahim
Benden biliyorlar
Benden ve senden.
Usulca bir itiraf arıyor gözlerim
Nâfile.
Baltayı eline verdiğin put yalnızca sükût ediyor.
Gözlerim diyorum
Gözlerime acıyorum
Âmâ misali çaresizce gözlerini arıyor.

İbrahim
Beni ve seni gösteriyorlar
Kimse mânâ veremiyor bir putun bu eylemi yaptığına
Suçu taşta aramıyor
Taşı üzerime yığıyorlar.
Bilmiyorlar,
Bilmiyorlar İbrahim.
Taşlaşmış kalplerinden bîhaberler
Oysa kalpleri putu deviren balta misali.