HÜZÜNLÜ ÇARESİZLİK

Hayranlıkla seyredersin masmavi denizi
Bilmezsin içinde ne karanlıklar gizli
Sığınak sanırsın kıyısındaki limanı
Görmezsin özünde ne seraplar gizli

Çıkamadığın sarp dağları
Göremediğin sisli ufukları
İçindeki derin kuyuları
Arar durursun, sen gizli

Uçsuz bucaksız ağaçların arasında
Kaldın ormanda bir başına
İz sürmek artık boşuna
Eve dönüş yolun gizli

İçin titrer oraya nereden düştün
Kutuplardasın yine kendini üşüttün
Elbet bir gün geçer hepsi bunları unuttun
Vazgeçme, kurtuluşun inancında gizli

Suyu ararken çölün ortasında
Tek başına yürürsün bu ıssız yolda
Hakk bırakmaz kalbi iyi olanı darda
Aramaya devam et, içinde gizli

Hakikatler serilmişken önüne
Kaybolmaktan korkarsın niye
Geri dönmeyi istemen beyhude
Kabukları dert etme, tüm sır özünde gizli

Hüzünlü bir çaresizlik içinde
Bulmaya çalışırsın yitiğini
Boşuna yorarsın kendini
Bütün hepsi kalbinde gizli