GÖRÜNMEYENLERE HİTAP

Yazık!
Dünyalığa değer sanmışsın.
Dünyayı başına yıkmışsın.
Prangaları boynuna atmış,
Canından sıkılmışsın.
Vicdanını sunmuşsun,
Merhametine vurulan kurşun,
İki ayaklı nanköre haklar verip,
-haksızca korumuşsun.
Bilmemişsin adım atmayı, bin yaşına girmişsin,
Ezber bozmaya çalışıp, karaları aklamışsın,
Çarpık düzene karşı durup, baş aşağı düşmüşsün.
Çiğnemişsin yasağı, ilk aramada bulunmuşsun.
Yazık!
Göklere çıkarmışsın,
Kendin yerin dibine dalmışsın.
Çölde serap yaşamış,
Kutuplarda donmuşsun.
Etrafında dolanır sessizce sinsi,
Hepsi masum hepsi kurnaz tilki.
İncelmez, kalındır yüzlerinin derisi,
Evveli bozuk zihniyetinin, değişmez de ahiri.
Görememişsin kahır verenleri, yahut görünmemişler,
Belki çare olur nisyana, göğe çıkardığın seslenişler.
Yazık!