GÖK’YÜZÜNDE

Bazen başını kaldırmak yeterdi aslında,
Her şeyi, her şeyi unutmaya.
Gökyüzü huzurun diğer adıydı lügatımda. Gök’yüzünde saklıydı tüm hayallerim.
Tüm gözyaşlarım.
Bazen uçan bir kuşun kanadında olurdum. Bazen de bir uçurtmanın üzerinde.
Bazı geceler bulutları yorgan yapardım üzerime,
Yıldızları yastık.
Sırtımı aya yasladığım gecelerde,
Gözyaşlarım yağmur diye düşerdi yeryüzüne. Bazı zamanlar maviye çalardı gökyüzü,
Bazı zamanlar geceden de siyah.
Maviye küsmüşse feza,
Bir bakışın her derde deva.
Bir bakış ki çevirirdi kışı yaza,
Hazanı bahara.
Unutma!
Mavi Gök’yüzündeydi aslında…