ÂŞKIN HAKİKÂTİ

Yanacaksın!
Yanmadan bilemezsin,
Yanmadan göremezsin,
Yanmadan anlayamazsın.
Yandıkça hakikâtin sırrına varacaksın.
O hakikâtki çepeçevre sarmış bütün vücutları.

Anlayacaksın,
Ateşsiz yanan bir yüreği,
Yandıkça kavrayacaksın.
Leyla’dan kalma bir hikâyeyi,
Yandıkça yaşayacaksın.
Durup kendini kör kurşunlara,
Yandıkça atacaksın.

Yanacaksın…
İçinden fırtınalar geçecek,
Sen yandığınla kalacaksın.
Gözlerinden deryalar akacak,
Sen yandığınla kalacaksın.
Ruhun çölde ıssız vaha,
Sen içtikçe yanacaksın.
Bir bedevi gibi yandığınla kalacaksın.

Üşüyecek ellerin, ürperecek yüreğin,
Kırk yerinden kırkbir kere bağlayacaklar,
Sen durmadan yanacaksın.
Yalnızlığın orta yerinde,
Hâkikat nedir anlayacaksın.
Bir çift göze seni satarlar,
Durmadan ağlayacaksın.
Kalmak için cebelleşirken,
Gitmenin rüzgârına kapılacaksın.

Yanacaksın!
Olur da bir gün seversen, şiirden bir kızı
Heyhat!
Âşkın hakikâti nedir o vakit anlayacaksın.