NASİPLERİN İÇİNDEKİ HUZURSUZLUK

Bunca nasibin içinde huzursuz olmak…

Niye gerekir ki kargaşalarda anlam aramak?

İnsan hiç olabilir mi bu kadar nimetten berrak?

O zaman nasıl mümkündür huzursuz kalmak?

Kişi eğer koşamıyorsa bir düşün peşinde,

Cihan ona elbet olur pek beyhude.

Binlerce nimet sunulmuş olsa da kendine,

Huzuru aramak onun için epey gereksizce.

Amacını bulamadan heves peşinde koşanlar,

Elbette fazlaca şekilde berbat olacaklar.

Ancak düşleri imkânsız neticesinde olanlar,

Emelleri ile beraber acıya dost olurlar.

Nimetler içindeki şu bedbaht nasipsizliğin aslı,

Amaçsızlık içinde arayamamaktır hakkı.

Düşüncesiz ayyaşlar elbet olur bunun kurbanı.

Fakat yine de en derin huzursuzluğun adı:

İmkânsızlıklar ile umutsuz kılmaktır dünyayı.